ما دچار نوعی اسکیزوفرنی پارانوید هستیم

نه از آن نوع که صدای اضافه بشنویم یا چیز اضافه ای ببینیم یا لمس کنیم 

ما خودمان را دچار اسکیزوفرنی میکنیم

در دنیای اسکیزوفرنی زندگی میکنیم و به خیال خودمان بزرگ و مهم میشیم

به خیال خودمان کارهای بزرگ می کنیم و بی هیچ مشکلی در آن دنیا پیش می رویم

اما وای به حال روزی که دیواری در دنیای واقعی باشد که در دنیای ما وجود ندارد

وقتی به ان دیوار بخوریم دیگر راهی برای مقابله نمیابیم چرا که دیوار را در دنیای خود نداشته ایم و شناختی نسیت به آن نداریم

بیچارگی بر ما چیره می شود و مارا در خود غرق میکن

پس چه بهتر که در دنیای واقعی زندگی کنیم و ازین غار غفلت برون آییم تا چشم در چشم واقعیت کورسوی امید را بیابیم.